Газета “Наша Ніва” паведамляла, што ў лідскім рэгіёне камандуючы 1-й арміяй генерал Рэненкампф «ад 1 жніўня забараніў ва ўсёй Віленскай губерні тайны і яўны продаж гарэлкі, віна, піва і інш. ...хто парушыць, той, акрамя штрафу да 3 000 рублёў або адсідкі у турме ці крэпасці на тры месяцы, будзе выселены з Віленскай губерні, а шынкі, якія парушылі... будуць закрывацца».

Разам са станоўчымі вынікамі «сухога закону» адразу з’явіліся і адмоўныя: таемнае самагонаварэнне, спажыванне сурагатаў і атручванне імі, парушэнне закону і тайны продаж алкаголю. 10 верасня газета «Беларус» аб’явіла: «Ліда. Камандуючы арміяй аштрафаваў на 1 000 рублёў тутэйшага жыдка Нохіма Левінзона за продаж алкагольных напояў салдатам». Праз тыдзень затрымалі яшчэ аднаго гандляра моцнымі напоямі: «У Лідзе губернатар аштрафаваў гаспадара піўной П. Дварэцкага на 1 000 руб., або 3 месяцы арышту, а піўную закрыў».

У канцы лістапада прэса паведаміла пра забарону «продажу піва да канца вайны ў губернях, дзе аб’яўлена ваеннае становішча. Уладары піўных падаюць прашэнні адчыніць чайныя або сталовыя».

***

10 і 13 верасня нямецкі дырыжабль Z-12 скінуў на чыгуначную станцыю Ліда і суседнюю Вілейку 4 000 кг бомбаў.

Подпись автора

Это моё место! © Sheldon Cooper
Я за возврат СССР!

Мост у Лідзе

Праз месяц арыштавалі начальніка лідскай турмы: «Ліда. Начальнік лідскай турмы С. Пяткевіч абвінавачаны за прысваенне сабе 824 рублёў 96 капеек, з якіх частка прызначана была на прыбаўку жалавання наглядчыкам, частка належала арыштантам, а частка з прададзенай мукі, якая павінна была ісці арыштантам. Справу будзе разбіраць віленская судовая палата, а тым часам начальніка турмы пасадзілі ў турму».

***

Увесну 1915 года газеты паведамляюць пра захворванне плямістым тыфам: «Як паведамляе “Віленскі веснік”, ...у Лідскім павеце пачаў шырыцца плямісты тыф, які хоць і не мае эпідэмічнага характару, але ўсё ж такі лічба захварэўшых на тыф ... ад 30 да 50 душ». Для барацьбы з тыфам, на дапамогу лідскім лекарам «з Вільні ... накіравана два ўрачы з ліку сувальскіх на змаганне з хваробай».

***

Улетку 1915 года Ліда стала прыфрантавым горадам.

Па дзённіку вайны часопіса “Природа и люди” мы можам прасачыць ход ваенных дзеянняў перад акупацыяй нашага горада.

У пачатку верасня моцныя баі ішлі на захад ад Ліды – каля Лядска, Дэмбрава. У ноч з 4 на 5 верасня расійскі 1-ы Сібірскі корпус быў выбіты з пазіцый каля Шчучына, і ў 11 гадзін раніцы 5 верасня нямецкія войскі ўвайшлі ў гэта мястэчка.

Подпись автора

Это моё место! © Sheldon Cooper
Я за возврат СССР!