http://s9.uploads.ru/t/SC3lm.jpg

Подпись автора

Ўжо позна. Мрок вясенняй ночы на вузкіх вуліцах ляжыць. А мне - вясёла. Блішчаць вочы, i кроў ад шчасця аж кіпіць. Іду я радасна, харошы, знікае з сэрца пустата... А пад рызінавай калошай ціхутка хлюпае слата. (с) Максім Багдановіч